کد مطلب:304459 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175
پیوند امامت با نبوت
از آنجا كه خلافت و امامت ادامه بخشی از نبوّت است، گذشته ازمنوط بودن به حاكمیت الهی، تقیّد و وابستگی به سنّت پیامبر(ص) را نیز می طلبد، و پیامبر(ص) هم در سخنان خود، و هم در سیره عملی خویش، نبوّت را ازسلطنتِ جابرانه و شرك آلود مبرّا دانست. ازاین رو، در اداره جامعه قرآنی، تقیّد به پیروی از قرآن و سنّت پیامبر(ص)، امری همواره و ضروری است. علی(ع) درحوزه اعتقاد، این تقید و وابستگی را باور داشت، و در عمل نیز بدان سخت پای بند بود.
به همین رو، حتّا بر نگین انگشترش «اَلْمُلْكُ للَّهِ» (= سلطنت از آنِ خداست) نقش بسته بود؛ چرا كه سلطنت و حاكمیت مطلقه را در انحصارِ «ذات لایزال الهی» می دانست، و ادّعای چنین حاكمیت بر سرنوشت مسلمانان، در نظر او ادّعای اتّصاف به وصفِ الوهیّت و در نهایت شرك در الوهیت بود. و آن چه در سقیفه انجام گرفت و خلیفه اوّل از آن سر برآورد، در حقیقت گسستن همین پیوند بود كه دختر گرامی پیامبر(ص) دردمندانه بدان پرداخته است: «وای بر این ها كه در سقیفه دسیسه كردند، چگونه، و به كدام سو، خلافت را از مدار اصلی خود، كه بنیان های رسالت و پایه های نبوّت و هدایت امّت بود، و فرودگاهِ روح الامین، به در بردند».
به همین رو، حتّا بر نگین انگشترش «اَلْمُلْكُ للَّهِ» (= سلطنت از آنِ خداست) نقش بسته بود؛ چرا كه سلطنت و حاكمیت مطلقه را در انحصارِ «ذات لایزال الهی» می دانست، و ادّعای چنین حاكمیت بر سرنوشت مسلمانان، در نظر او ادّعای اتّصاف به وصفِ الوهیّت و در نهایت شرك در الوهیت بود. و آن چه در سقیفه انجام گرفت و خلیفه اوّل از آن سر برآورد، در حقیقت گسستن همین پیوند بود كه دختر گرامی پیامبر(ص) دردمندانه بدان پرداخته است: «وای بر این ها كه در سقیفه دسیسه كردند، چگونه، و به كدام سو، خلافت را از مدار اصلی خود، كه بنیان های رسالت و پایه های نبوّت و هدایت امّت بود، و فرودگاهِ روح الامین، به در بردند».